ข้อผิดพลาดของการผัดวันประกันพรุ่ง
ข้อผิดพลาดของการผัดวันประกันพรุ่ง เราทุกคนต่างชะลอการตัดสินใจและลงมือปฏิบัติบางครั้ง (ใช่ก็เหมือนกัน) มันก็โอเคที่จะทำเช่นนั้นเป็นครั้งคราว แต่ถ้าคุณเป็นผู้ทำบุญเป็นประจำมันจะทำให้คุณเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องแม้ว่าคุณจะไม่รู้ตัวก็ตาม ด้วยการทิ้งสิ่งต่าง ๆ ไว้เป็นประจำคุณจะอดออมและแทนที่จะก้าวหน้าในชีวิตของคุณคุณจะถอยหลัง เรื่องราวของแมรี่ ฉันฝึกมารีย์ตลอด 6 เดือนที่ผ่านมาและเธอเป็นผู้ชักช้าคลาสสิก เธอมักจะเห็นด้วยกับการกระทำที่จำเป็นซึ่งเป็นผลมาจากการฝึกแต่ละครั้งที่เธอมีแล้วไม่ทำอะไรเลย เธอมีข้อแก้ตัวเสมอ ในความเป็นจริงเธอสามารถเขียนหนังสือด้วยเหตุผลบางอย่างที่เธอคิดขึ้นมา พฤติกรรมของเธอมีผลกระทบอย่างมากต่อธุรกิจและชีวิตส่วนตัวของเธอ ธุรกิจของเธอเติบโตขึ้น แต่เธอก็ไม่สามารถเติบโตได้ เธอมีปัญหากับพนักงานอย่างต่อเนื่องเพราะเธอเลิกติดต่อกับพวกเขา ระบบสำนักงานของเธออยู่ในความสับสนวุ่นวายเนื่องจากไม่ได้ลงมือปฏิบัติ รับจดทะเบียนบริษัท เธอสูญเสียเงินและนอนไม่หลับ ชีวิตส่วนตัวของเธอกำลังทะเลาะวิวาทและความสัมพันธ์ของเธอกับสามีของเธอกำลังดิ้นรน เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอต้องทำและจะไม่ใช้เวลาในการรับพื้นฐานในสถานที่ ตอนนี้ฉันแค่อยากจะบอกว่าการสอนไม่ได้ล้มเหลวในความเป็นจริงทั้งๆที่สิ่งเหล่านี้แมรี่ทำให้ความคืบหน้า … ช้า ในที่สุดเธอก็มีการโทรปลุก และมันเป็นความอัปยศที่มันต้องเกิดขึ้นแบบนี้ แมรี่กำลังทำงานกับคอมพิวเตอร์ของเธอเมื่อสัญญาณเตือนงานดังขึ้นเตือนให้เธอโทรหาคุณยายของเธอ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอตั้งเตือนความจำนี้ ในความเป็นจริงมันปรากฏขึ้นเมื่อเดือนที่แล้วและทุกครั้งที่เสียงระฆังดังขึ้นเธอจึงเลื่อนการส่งเสียงและตั้งวันที่อื่น การหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาคุณยายของเธอนั้นเป็นเรื่องง่าย แต่เธอเลือกที่จะผัดวันประกันพรุ่งและรีเซ็ตสัญญาณเตือนอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเวลานี้เมื่อมันดังเธอหยุดในแทร็คของเธอ เธออ่านโน้ตที่พูดว่า ‘Phone Grandma’ คลื่นแห่งความโศกเศร้ากลืนเธอ … คุณยายของแมรีได้เสียชีวิตไปเมื่อสามสัปดาห์ก่อน! คำสุดท้าย แมรี่แบ่งปันเรื่องราวนี้กับฉันและมีความสุขที่ฉันเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อให้บางคนที่อ่านเรื่องนี้อาจหยุดยั้งการผัดวันประกันพรุ่งและให้ห่วงคุณปู่สามีพี่ชายน้องสาวแม่หรือคนที่รักก่อนที่มันจะสาย แมรี่รู้สึกถึงความเจ็บปวดและเหตุการณ์ที่ลึกซึ้งทำให้เธอหันกลับมา เตือนฉันถึงเรื่องราวของชายชราและสุนัข: ชายชราที่นั่งอยู่บนเฉลียงบนเก้าอี้โยกสุนัขของเขาที่อยู่ถัดจากเขากำลังคร่ำครวญและโหยหวน .. อีกคนเดินผ่านมาและถามว่า และชายชราตอบว่า “โอ้เขาแค่นั่งตะปู” … คนแปลกหน้าถามว่า “ทำไมเขาไม่ลงไปล่ะ?” .. ซึ่งชายชราตอบว่า ” […]
Read More →
